Celadet Alî Bedîrxan

Me zanî ko xweseriya me, di zimanê me de ye û em bi tenê bi hînbûna xwendin û nivîsandina zimanê xwe û parastina wî, di civata miletan de, wek miletekî xweser dikarin bijîn û payedar bin.
Celadet Alî Bedîrxan (1893-1951)

2021/01/27

Kilox

 Kilox, kiloxê serî an jî kelleserê mirov, (bi îngilîzî: skull)



    Kilox beşek ji tewerepeykerê ye. Kilox mejiyê diparêze û destek dide bo
pekhateyên ser rûyê mirov. Kilox ji 22 hestiyan pêk tê û hestiyên pan û hestiyên bêserûber li xwe digire. Kilox dabeşî du beşan dibe; hestiyên serî (bi îngilîzî: cranial bones) û hestiyên rûyê (bi îngilîzî: facial bones). Herwisa hestîkên bihîstine û hestiyê zimanê jî wekî hestiyên di kiloxê de tên hesîbandin.
Di laşê mirovê pêgihîştî de 21 heb ji hestiyên kiloxe bi gehên nebizew in, tenê 1 hestiyek kiloxê, hestiyê çena jêrîn bi geha bizew e.
Hestiyên serî
Hestiyên serî 8 in. Di laşê mirovên pêgehiştî de ev 8 hestî bi gehên nebizêw (nelivok) bi hev re girêdayî ne, bi vî awayî kiloxekelênê pêk tînin. Mejî di nav kiloxekelênê de cih digire. Ango mejî di nav kiloxekelênê de ji aliyê hestiyên serî ve tê parastin. Ji bilî wê, hestiyên serî bingehek req e ji bo girêdana masûlkeyên serî û stûyê.
Navê 8 hestiyên serî:
Hestiyê eniyê (bi îngilîzî: frontal bone)
2 Hestiyên beleguhê (bi îngilîzî:temporal bone)
2 Hestiyêncênikê (bi îngilîzî:sphenoid bone)
Hestiyêtasa serî (bi îngilîzî:parietal bone)
Hestiyê patikê (bi îngilîzî: occipital bone)
Hestiyê bêjingî (bi îngilîzî:ethmoid bone)
Hestiyên rûyê
Rûyê mirov ji 14 hestiyan pêk tê. Hestiyên rûyê ji bo endamên hestê (çav, dev û difin) kelênên piçûk (valahî) ava dikin. Bi vî awayî devê coga henaseyê û coga herîsê diparêzin. Herwisa ji bo masûlkeyên rû bingehek req ava dikin.
Navê 14 hestiyên rûyê:
Hestiyên difinê(bi îngilîzî: nasal bones)
Hestiyên çena jorîn (maxillary bones)
Hestiyên hinarikê (bi îngilîzî: zygomatic)
Hestiyê melaşû (bi îngilîzî: palatine)
Hestiyê vomer
Hestiyên kaniya çav (bi înglîzî: lacrimal bones)
Konkaya jêrê difinê (bi îngilîzî:inferior nasal conchae)
Çena jêrîn (bi îngilîzî: mandible)
Hestiyê vomer û çena jêrîn tek, hemû hestiyên din ê rûyê cot in.
Hestîkên bihîstinê
Hestîkên bihîstinê di guhê naverast de , di nav hestiyê beleguhê de cih digirin. Karê sereke yê van hestîkan guhêztina pêlên dengan e. Gava pêlên deng li ser perdeya guh dikevin, perdeya guhê dilerizînin, hestikên bihîstinê hêza lerizên ji perdeya guhê 22 car bilintir dikin û diguhêzinin ser kuna hêlkeyî ya lûlpêçê.
Li her guhek de sê hestikên bi navê çekûç, dezgeh û zengû heye. Hestîkên bihîstinê, hestiyên herî hûrik in di laş de.
Hestiyê zimanê
Bi eslê xwe hestiyê zimanê (bi îngilîzî: hyoid bone) di kiloxê de cih nagire, lê ev hestî jî beşek ji hestiyên tewerepeykerê ye û nêzê kiloxê ye. Hestiyê zimanê bi şeweyê nalên hespan e. Hestiyê ziman li bin çena jêrîn, li aliyê pêşiyê stû de cih digire. Ji bo ziman wekî bingehek livok kar dike. Hestiyê zimanêbi tu hestî ve girêdayînîn e. Hestiyê zimanê bi masûlkeyên çeneyê, qirrikû ziman ve girêdayî ye.
*Ev xebat li ser wikipediyaya kurdî jî hat zêdekirin.










2021/01/09

Nînok



    
Nînok, neynok an jî neynûk yek ji endamên poşerekoendama ( bi îngilîzî: integumentary system) mirov e.
Li cîhana ajalan de, serê tilî û pêçiyên mirov û meymûnan bi nînok in, li ajalên din li dewsa nînokan, penc an jî sim heye. Wekî mînak pencê şêran, sîmê hespan heye.
Nînok, epîdermîs û mû ji heman cor xaneyan pêk tên, lê xaneyên nînokê, lewheyên zexm ên keratînî yên bi şeweyî qiloçî (şax) ava dikin. Bi vî awayê serê tilî û pêçiyan diparêzin. Li gel parastinê, hestkirin jî erkêk din a nînokê ye. Serê tilî û pêçiyên mirov gellek hestedemar lixwe digire. Gava mirov tiliyên xwe li ser tiştek digerîne an jî tiştek digire destê xwe, bi alîkariya van hestedemaran, mirov dikare ji qebare û şêweyê wê tiştê ve agahdar bibe. Nînok karê hestkirina serê tiliyan hêsantir dike. Herwisa ji boy xurandina çerm jî nînok tên bikaranîn.
Berevajiyê mûyan, nînok hertim dirêj dibin. Nînokrojê bi qasî 0.1 mîlîmetre dirêj dibin.Nînok zivistanê hedî, havînê zûtir dirêj dibe. Herwisa nînokên dergûş û kal û pîran ji yên ciwanan hedîtir dirêj dibe. Nînokên tiliyê ji yên pêçiyê hê zûtir dirêj dibin.
Pêkhateya Nînokê
Nînok ji şeş beşên serekî pêk tê; reg, besta nînokê, lewheya nînokê, eponîkum (kutîkil), perîonîkum û hîponîkûm.
Reg (kok)
Rega nînokê wekî matrîksa binçîne jî tê navkirin. Reg li binê çerm, li paş nînokê de cih digire. Rega nînokê bi çîna kutîkilê rûpoşî ye. Piraniya qebareya lewheya nînokê û besta nînokê ji rega nînokê peyda dibin.Ango nînok ji regê peyda dibe. Li rega nînokê de xaneyên melanosîtî tune. Loma ev beş bêreng e. Qeraxa matrîksa binçîneyê bi rengê spî ye û bi şêweyê hîvik e, loma ev beş wekî hîvik tê navkirin. Di beşa hivikê de, di binê nînokê de çînek stûr a rûkeşeşane heye, ango lûleyên xwînê ji nînokê dûr in, loma beşa hîvikê ne bi rengê pembeyî lê bi rengê spî xuya dibe. Her wisa hivik, wekî spika ninokê jî tê navkirin. Ji xeynî tiliyên qilîçê , bi gelemperî hemû nînokên tilî û pêçiyan, hivik lixwe digirin.
Besta nînokê
Besta nînokê beşek ji matrîksa nînokê ye û wekî matrîksa stewr (sterîl) tê navkirin. Besta nînokê, ji hîvikê heta cemserê (hîponîkûm) dirêj dibe. Besta nînokê gellek hestedemar, lûleyên xwînê û xaneyên melaninê lixwe digire. Her ko nînok ji regê dirêj dibe, besta nînokê hin madeyan li ser rûyê jêr ê nînokê zêde dike. Bi vî awayê stûriya lewheya nînokê zêde dibe, lewhe zexm dibe. Ji boy derketin û dirêjbûna nînoka asayî, divê rûyê basta nînokê lûs (pehn) be, an na neynûk xiloxawarî derdikeve.
Lewheya nînokê (Tenê nînokê)
Tenê nînokê an jî lewheya nînokê, beşa bingehîn a nînokê ye. Ango di jiyana rojane de lewheya nînokê wekî nînok tê navkirin. Lewheya nînokê li ser besta nînokê ava dibe, serê tilî û pêçiyan ji zexta hawirdore diparêze. Her wisa ji boy hildana(pê girtin)tiştên piçûk jî serê serbest ên nînokêalîkariya tiliyandike. Bi eslê xwe lewheya nînokê nîvçe zelal (ron) e. Lewheya nînokê (tenê nînokê) ji xaneyên keratînî yên mirî pêk tê. Xaneyên lewheya nînokê di rega(kok)nînokê de,ji xaneyên taybet ên epîdermîsê peyda dibin. Besta nînokê dewlemend e bi lûleyên xwînê, loma ji xeynî beşa hîvikê, lewheya nînokanbi rengê pembeyî ne. Li ser rûyê binî ya lewheya nînokê de şovên dirêj û tenik hene, bi navbeynkariya van şovan nînok bi besta nînokê ve tê girêdan.
Hin caran gava tefşû an jî çakûç li tiliya mirov dikeve, li besta nînokê lûleyên xwînê diteqin, xwîn belavê navbera besta nînok û lewheya nînokê dibe. Xwîna ji lûleyan derketî bêoksîjen dimîne loma rengê wê ji sor diguhere ber bi reş û birîna binê lewheya nînokê reş dibe.
Eponîkum
Kutîkila nînokê wekî eponîkum tê navkirin. Kutîkil di navbera çermê tilî lewheya nînokê de cih digire, nînokê bi çerm ve girê dide. Eponîkum li dij avê berbestek sirûştî ava dike, nahêle av an jî hokarên nexweşiyê derbasî rega nînokê bibe. Loma divê ev beş ji nînokê neyê rakirin û jêkirin.
Perîonîkum (Perionychium )
Perîonîkum navê qatên çermên li herdu aliyên nînokê ye, herwisa wekî qatên kêlekî yên nînokê (Lateral nailfold) jî tên navkirin.
Qatên kêlekî yên nînokê li herdu aliyan ve nînokê dipêçin, bi vî awayê lewheya nînokê bi tilî û pêçiyan ve girêdayî dimîne. Hin caran nînok di qata kêlekî de diçe. Qata kêlekiya nînokê diwerme, kul dibe û birîn çê dibe. Bi taybetî nînokên pêçiyê wisa ne.
Hîponîkum
Li binê beşa qeraxa serbest (cemser) a nînokê de hîponîkum ( hyponychium) heye. Hîponîkum di navbera lewheya nînokê û çermê serê tiliyê de cih digire. Hîponîkûm, çînek stûr e, ji qata hişk (stratum corneum ) a epîdermîsê pêk tê. Hîponîkum besta nînokê ji hawirdorê diparêze.
* Ev xebat li ser wîkîpediyaya kurdî jî hat zêdekirin.

https://ku.wikipedia.org/wiki/N%C3%AEnok?veaction=edit