Gewriya mirov

Gewrî an jî gerû endamek hevbeş e ji boy heris û henaseyê. Têkiliya gewrî(gerû) bi valahiya poz, valahiya dev, sorsorik(soriçk) û qirikê heye.
Mirov ji poz û dev henase werdigre, hewa bi navbeynkariya gewriyê derbasê qirikê dibe û bi navbeynkariya borîhewa(trake)diçe pişikan. Herwiha xurek jî ji dev bi navbeynkariya gewrî derbasê sorsorikê dibe û diçe gedeyê.

Xurek di devê mirov de bi cûtinê şil dibe, bi alîkariya diranan pêrçe dibe û tê hêrandin. Xurekê hêrandî wekî loq bi nav dibe. Ziman loqê arasteyê gewrî dike. Ango divê xurek ji gewriyê raste rast derbasî sorsorikê bibe û nekeve valahiya poz an jî qirikê.

Gava mirov xurek dadiqurtîne, valahiya poz ji aliyê nermika esmanê dev û zimanok ve tê girtin bi vî awayê xwarin û vexwarin nakeve nav valahiya poz. Di qirika mirov de Li ser devê borîhewayê de pêkhateyek kirkirakî heye. Ev pêkhate wekî zimanê kirkiragê( epîglotîs) bi nav dibe. Bi daqurtîna loqê, borîhewa ber bi jor bilind dibe, zimanê kirkirag jî ber bi jêr dilive bi vî awayê devê borîhewayê ji aliyê zimanê kirkirak ve tê girtin. Bi girtina devê valahiya poz û devê borîhewayê, tenê yek rê ji boy loqê dimîne ,ew jî sorsorik e. Bi paldana ziman, loqê xurek ji dev derbasî gewrî dibe, ji gewrî jî derbasî sorsorikê(soriçik) dibe.